Zasady układania kostki brukowej – poradnik

Niezbędny przewodnik dla osób zajmujących się nauką projektowania nawierzchni. Książka zawiera dogłębną analizę zasad leżących u podstaw zachowania się materiałów, projektowania i utrzymania nawierzchni.

Obejmując gleby, materiały ziarniste, materiały związane hydraulicznie (w tym beton) i asfalt, książka ta wyjaśnia ich różne właściwości oraz to, jak wpływają na nie takie kwestie, jak zagęszczanie, zawartość wody i lepiszcza. Jest to kluczowe odniesienie dla praktykujących inżynierów nawierzchni na wszystkich poziomach, a także studentów i absolwentów.

1. Materiały

Różne rodzaje materiałów mogą być stosowane do układania nawierzchni, w tym kamień naturalny, glina i cegła. Wybór odpowiedniego rodzaju materiału może sprawić, że patio, podjazd lub inny teren zewnętrzny będzie bardziej trwały i atrakcyjny.

Kamień naturalny, na przykład, jest popularnym wyborem wśród projektów brukarskich, ponieważ oferuje gęstą, lekką powierzchnię, która nie kałużuje w mokrej pogodzie. Izoluje również od niskich temperatur i cykli zamrażania/rozmrażania.

Beton jest kolejnym częstym wyborem dla bruku i jest dostępny w różnych kolorach, teksturach i wzorach. Jest łatwy w instalacji, wymaga niewielkiej konserwacji i jest niedrogi.

Płytka, z drugiej strony, jest bardzo miękkim materiałem, który może być całkiem atrakcyjny. Może jednak łatwo odpryskiwać i łuszczyć się pod wpływem intensywnego ruchu lub ekstremalnych warunków pogodowych.

2. Mieszanie

W brukarstwie stosowane materiały są mieszane razem, aby stworzyć gładką nawierzchnię. Mieszanka musi być odpowiednio sformułowana z właściwą zawartością cementu asfaltowego, gradacją i innymi właściwościami.

Dodatkowo, właściwa mieszanka musi być dopasowana do konkretnego zastosowania. Jest to oparte na natężeniu ruchu, temperaturze, warunkach pogodowych, wymaganiach dotyczących redukcji hałasu itp.

Mieszanka brukowa jest następnie dostarczana na miejsce i układana za pomocą układarki. Układarka pracuje zgodnie z ustaloną prędkością, co zapewnia równomierne rozprowadzenie mieszanki.

3. Układanie

Bruk to sztuka układania płaskiej powierzchni, która zapewnia przyjemny aspekt krajobrazu lub przestrzeni życiowej na zewnątrz. Powszechne przykłady bruku obejmują patia, podjazdy i pokłady basenów.

Bruki są zazwyczaj wykonane z gliny, betonu lub innych twardych i trwałych materiałów. Zazwyczaj mają kształt cegły i są dostępne w wielu rozmiarach, teksturach i wzorach.

Pierwszym krokiem w układaniu bruku jest wykopanie obszaru, na którym zostaną umieszczone kamienie. Głębokość powinna wynosić około 5 cm poniżej wysokości kamienia. Po zakończeniu wykopu należy rozłożyć podbudowę o grubości ok. 5 cm.

4. Zagęszczanie

Gleby należy zagęszczać, aby pomóc im oprzeć się osiadaniu i zmniejszyć przesiąkanie wody, które w przeciwnym razie wpłynęłoby na ich stabilność strukturalną. Pomaga to również poprawić nośność gruntu.

W tym celu stosuje się różne techniki. Niektóre stosują siłę ścinającą, inne zaś uderzenie.

Często do określenia stopnia zagęszczenia można użyć penetrometru. Składa się on z zaostrzonego stalowego pręta z manometrem, który rejestruje ciśnienie potrzebne do penetracji gruntu.

Badania laboratoryjne są zwykle wykonywane w celu określenia maksymalnej suchej gęstości i optymalnej zawartości wilgoci (OMC). Wyniki badań nanosi się na krzywą, która określa zależność między wilgotnością a suchym ciężarem jednostkowym.

5. Konserwacja

Wszystkie bruki wymagają niewielkiej konserwacji, niezbędne jest regularne zamiatanie, aby usunąć z powierzchni kurz i detrytus. Zamiatanie zapobiega również wzrostowi chwastów na bruku.

Worek suszonego piasku lub piasku polimerowego powinien być przechowywany pod ręką, aby uzupełnić fugi bruku, gdzie potrzebna jest dodatkowa przestrzeń między kostkami. Ważne jest, aby nie stosować chemicznych środków chwastobójczych, ponieważ mogą one zaszkodzić okolicznej roślinności i uszkodzić powierzchnię kostki brukowej.

W dodatku roślinność, której pozwala się rosnąć w pustych przestrzeniach asfaltu, może powodować gromadzenie się wody pod powierzchnią asfaltu, co prowadzi do powstawania wybojów. Zimowe cykle zamrażania i rozmrażania to kolejny okres, w którym może dojść do pogorszenia stanu nawierzchni z powodu pęknięć umożliwiających przedostanie się wody.